BAHAGIAN KEDUA
PENDUDUK DARIPADA NEGERI-NEGERI ATAU TEMPAT LAIN.
Diriwayatkan iaitu di zaman dahulu
mukim Lambor Kiri adalah lebih luas di masa tebing sungai disebelah kiri Sungai
Perak di situ belum lagi mula rebak sebagainana yang akan diceritakan dan
penduduk-penduduk lebih ramai daripada sekarang terutama negeri ini tiga
keturunan daripada masa Tun Khamis yang bergelar Toh Maharaha Lambor memerintah
di situ dan terkemudian daripada itu.
Dimasa
itu boleh dikatakan mukim itu adalah satu tempat tumpuan orang-orang dari
tempat-tempat dan negeri lain berpindah dan beranak-isteri di mukim itu dan
meninggalkan zuriat mereka daripada mereka itu termasuklah orang berniaga
daripada bangsa-bangsa lain seperti bangsa Tionghua yang menjalankan perniagaan
mereka termasuk tukang-tukang emas dan barang keperluan yang setengah daripada
mereka langsung memeluk Islam serta berkahwin dengan gadis-gadis atau kaum
perempuan tempatan dan meninggalkan zuriat mereka. Seorang daripada mereka itu yang datang awal harus
berkurun dahulu diceritakan ialah seorang yang datang berniaga dengan membawa
beberapa ekor kerbau yang hendak dijual kepada orang-orang kampong. Berkebetulan pada masa itu mula tiba di situ,
maka hujan turun dengan lebat. Ia datang
menemui Tok Penghulu atau ketua mukim itu meminta tolong. Katanya “Oh! Latuk pinjam kajang kerbau laman
sutah basah (Oh! Dato’ pinjam kajang kerbau dihalaman sudah basah kena hujan)”
ia meminta tolong melaung-laungkan rayuan kerana pada sangkaanya hujan adalah
merbahaya, boleh mendatangkan penyakit kerana di tempatnya kerbau lembu
berkandang di bawah tempat yang beratap.
Diantara
mereka daripada negeri lain yang datang berhijrah mulanya ke Lambor Kanan dan
daripada zuriat mereka datang pula ke Lambor Kiri ialah satu keluarga daripada
negeri Pahang yang langsung duduk beranak-anak cucu di situ yang tidak balik ke
negeri mereka yang asal.
bersambung
Haji Mohd Yaakob bin Haji Abas Al-Lamborri
HAK CIPTA TERPELIHARA
No comments:
Post a Comment